İyi Bir Adam Savaşa Girdiğinde...

Herkese merhaba. Beni tanımayanlar için kısa bilgi, sıkı bir Doctor Who hayranıyımdır. Sırf bunun için ayrı bir blog açabilir, satırlarca yazı paylaşabilir ve isteyen herkesle konuşabilirim. Bu yazımı da Doctor Who’ ya ayırmak istedim ancak bu bir genel tanıtım olmayacak. Zira böyle olsaydı çok uzun sürerdi.

6. Sezon 7. Bölümde (A Good Man Goes to War) geçen bir şiir hakkında bir şeyler yazmak istedim. Diziyi izlemeyenler için şöyle not geçebilirim. Doktor asla savaşmayı sevmez, o her zaman zekasını konuşturur. Duygusuz gibi görünebilir ama sevdiklerini asla yarı yolda bırakmaz. Tek kaldığı bu dünyada, yoldaşları onun için çok kıymetlidir. Onlar için bir şey yapması gerekiyorsa, feda edebileceği en büyük şey kendisidir.  

İşte bu temeller üzerinde geçen bölümde, dizinin yapımcısı tarafından yazılan bir şiir dikkatimi çekti. Şiir, bölümle aynı adı taşıyor: İyi bir adam savaşa girdiğinde (Orijinal hali daha havalı sanırım: A Good Man Goes to War)…

Şiir şu şekilde:

İyi bir adam savaşa girdiğinde şeytanlar kaçar

*

Gece çöker ve güneşi boğar

*

İyi bir adam savaşa girdiğinde

*

 Arkadaşlıklar ölür, gerçek aşk yalan olur

*

İyi bir adam savaşa girdiğinde

*

 Gece çöker ve karanlık yükselir

Bölümün sonunda, birkaç mısra ile şiir tamamlanıyor.

İyi bir adam savaşa girdiğinde

*

Şeytanlar kaçtı, bedel ödendi

*

Savaş kazanıldı ama çocuk kayıp

Şiirin geçtiği 30 saniyelik bu videoyu izlemek isterseniz;

https://www.youtube.com/watch?v=lD7k-l9wRvM

Türkçeye çevirince kafiyelerde bozukluk olabiliyor, o yüzden orijinal hali daha güzel geliyor bana. Belki şiir tek başına belki sizi etkileyemeyebilir. Ancak ben alt metnini şöyle yorumluyorum.

Savaşmayı son çare gören, birini incitmekten korkan o iyi insanlar, bir gün sevdikleri için savaşmak zorunda kaldıklarında hiçbir şey eskisi gibi olmayabilir. Sonunda elbet iyi insanlar savaşı kazanır. Ancak bu zaferle beraber, sevdiklerini kaybederek ağır bir bedel öderler.