Per Aspera Ad Astra

 

Latince bir deyim, per aspera ad astra. Anlamı ise zorluklardan yıldızlara. Yakın zamanda keşfettiğim, beni çok etkileyen ve bu yazının ilham kaynağı olan harika bir söz.

Sizlerle son buluşmamızda önemli bir sınava gireceğimi, bundan dolayı stresli günler geçirdiğimi ve çok sıkıldığımı anlatmıştım. Şimdi büyük bir mutlulukla diyebiliyorum ki; b a ş a r d ı m!

Üzerimden böyle bir yükün kalkması ilk başta beni çok rahatlattı. Kendimi daha mutlu ve özgür hissediyordum. Ardından önceki yazımda yazdıklarımı bir daha okudum. O anki ruh halimi ve bıkkınlığımı hatırladım. Sonra birden Oscar Wilde’ın şu alıntısı çıktı karşıma: 

Varolan her kusursuz şeyin ardında acılar gizliydi. En sıradan çiçeğin açması için dünyanın çile çekmesi gerekiyordu sanki.

Yaşam çok garip değil mi? Herkes bir şeylerin peşinde koşuşturuyor. Hepimizin derdi ve sınandığı şeyler çok farklı. Sevinçlerimiz, kaygılarımız, beklentilerimiz, kaybettiklerimiz… Hayatın her anında muhteşem bir kaos var ama zamanla her şey yeniden dengeye oturuyor. Nasıl olduğunu anlamıyoruz ama bir şekilde bu düzen devam ediyor. Gece olmadan güneş doğmuyor, bir şey yok olmadan yenisi yapılmıyor.

Tüm bunları sorgulamak düşüncelerimi değiştirmeye başladı. Başımıza gelen her olay, bu evrendeki senaryonun bir parçası aslında. Bir şekilde, iyi veya kötü, bize etki edecek ve yeni şeyler öğrenmemizi sağlayacak. Böyle düşünmek bazı durumlarda isyan etmekten ziyade, özenle yazılmış bu senaryoda büyük bir heyecanla rolümüze devam etmemiz gerektiğini öğretti bana.

Muhakkak karanlıkta kaybolacağız ama yıldızlar hep tepemizde olacak.

Tam kurumaya başlamışken topraklarımız, yağmur yeniden yağacak.

O zaman hep ışıldasın yıldızlarımız.

Hiç solmasın papatyalarımız.

✨ 🌼